Przejdź do zawartości

Stara Synagoga w Częstochowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stara Synagoga w Częstochowie
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Częstochowa

Budulec

murowana

Data budowy

1765

Data likwidacji

wrzesień 1939

Data zburzenia

1943

Tradycja

ortodoksyjna

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Stara Synagoga w Częstochowie”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Stara Synagoga w Częstochowie”
Położenie na mapie Częstochowy
Mapa konturowa Częstochowy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Stara Synagoga w Częstochowie”
Ziemia50°48′43″N 19°07′52″E/50,812000 19,131000

Stara Synagoga w Częstochowie – pierwsza synagoga częstochowskiej gminy żydowskiej, obecnie nieistniejąca. Znajdowała się na rogu ulic Nadrzecznej 32 i Mirowskiej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Zanim przystąpiono do budowy synagogi, sąd rabinacki postanowił zebrać na ten cel pieniądze od członków nowo powstałej częstochowskiej gminy żydowskiej. W 1765 roku przystąpiono do budowy synagogi. W 1872 z inicjatywy ówczesnego prezesa gminy Leibela Kohena dokonano rozbudowy oraz kapitalnego remontu synagogi. Koszt remontu wyniósł 25 tysięcy rubli.

Kolejny remont przeprowadzono w latach 19281929, według planów profesora Pereca Willenberga z inicjatywy rabina Nahuma Asza. Zaraz na początku II wojny światowej, we wrześniu 1939 roku, hitlerowcy zdewastowali synagogę. Została wysadzona w powietrze w 1943 roku zaraz po likwidacji częstochowskiego getta. Po zakończeniu wojny usunięto jej zgliszcza, poszerzając chodnik przy ulicy Mirowskiej.

W synagodze oprócz zwykłych, typowo religijnych nabożeństw, odbywały się również uroczyste nabożeństwa za ojczyznę oraz z okazji ważnych wydarzeń historycznych. W niej również podczas zaborów przechowywano sztandary z okresu napoleońskiego.

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Murowany budynek synagogi wzniesiono na planie zbliżonym do prostokąta. Wewnątrz w głównej sali modlitewnej na ścianach znajdowały się polichromie z motywami opartymi na stylizowanych literach hebrajskich. Plafon zdobiły dwie tarcze i wymalowany siedmioramienny świecznik. Na wschodniej ścianie znajdował się bogato zdobiony Aron ha-kodesz, przysłonięty bogato haftowanym parochetem. Przed arką stała piękna bima. Wnętrze bóżnicy oświetlały nisko wiszące, pięknie zdobione świeczniki. Światło dzienne docierało do wnętrza z wysoko umieszczonych okien, sprzyjając atmosferze uniesienia religijnego, bowiem dolne partie wnętrza tej budowli były zaciemnione, natomiast sufity były rozjaśnione.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]